ای بینهایت اشتیاق !
ای مرهم این تاسیان*
ای فزاینده ی روح
در دالان تاریکی اندوه
ای غنیمت ما از زندگی
ای عشق !
حلول کن بر جان خستگان روز
تا شاید التیامی بیابند
از پس این دردهای روز افزون
ای عشق !
ای مام جهان رویا
پناهمان ده .
*تاسیان کلمه ای است در گیلکی به معنای دلتنگی بعد از رفتن عزیزی یا به تعبیری غم ناشی از خالی بودن جای عزیزی بعد از رفتن اش .
