ای عشق 

ای خط بطلان بر روزمرگی 

بر میانسالی 

بر کهنگی 

ای سروده مقدس شب‌های که سحر ندارند و پایانی 

اینچنین وامدار تو هستیم .

این مردمان پیر و مفلوک جوانی را 

شرح حالی دگر ده 

و شادی افزون تری .

شاید که پذیرنده تر باشیم تو را 

و حال را .