سپاسگزارم ای شب
ای طولانی شب سیاه !
چرا که در پس تنهایی بی امان تو
او را دوباره باز یافتم در خاطراتم .
متبرک باد نفس ات ، ای تیرگی غلیظ !
که بر من هر دم در رویای شبانه ات ،
هدیه میدهی تصویر او را
که در روشنایی سپیده دم
از خاطر میبرم .
ای شب
ای قیر گون من !
تنها من مانده ام و تو
با این هم آغوشی ابدی .
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.