کوه ها چون خواهران ابدی 
در فاصله ، آرمیده اند در آغوش توامان خویش ،
ریشه در دل مادر زمین ،
نفس گرم زنده خاک را 
بر تن سنگی خویش می‌فشارند ،
خوشا چنین آرام ماندن ،
خوشا این سکوت ابدی دشت را 
بر جان فشردن 
خوشا کوه بودن !