بدرود مرداد!

ای ماه محزون !

گیج و منگ شرجی تابستان ، 

تو را بدرود میگوییم 

تا از خاطر ببریم اندوه عمیق مرداد ماه را 

تو را با طعم گس انگورهای نارس تاکستان‌های سوخته ، 

تو را با انبوه سیاهی انجیر های رسیده بر عظمت درختان ، 

بدورد می‌گوییم .

شاید که تابستان دیگر 

در درودی دیگر بر تو 

شادی های پنهانی در زیر پوست کشیده ات ، 

پنهان کرده باشی و ما را 

در آغوش گیری بیصبرانه.

درود بر تو !

و بدرود با تو .