وطن مگر چه بود
جز تعلق خاطر به یک خانه ،
به یک خاک ،
به کوه ها ، دریا ، و پهنه سبز دشت ها،
و حتی همین کویر برهوت ، گسترده در زیر آسمان غبار آلود ،
مگر جز این بود این دلتنگی برای تکهتکه سنگ ها و صخره هایش ،
وطن ، تو ،
من ،
ما بودیم ،
ای جان مقدس !
ای خاک من !
سرزمین من !
ای تو !
