چنان دلتنگ میشود آدمی ،
که تمام جهان ، زندان میشود ،
کوچک و حقیر .
بی تو ،
چنان کلمات زندانی میشوند در گلویم ،
پرندگان کوچک غمگینی را می مانند ،
افتاده در دام ، لب فروبسته ، مغموم.
همین کلمات ساده معمولی ، همین به صف شدن هر روزشان
همین تکرار روزمرگی ،
از یادشان می‌رود ، به یکباره .
دلتنگی ، با آدمی چنین میکند
باور کن .
