دوست داشتنت ،
نسیم خنک صبح بهمن ماه را می‌ماند
در سرزمینهای گرم جنوب ،
لطافت شنهای نرم و سبک آغوش دریا ،
شور موجهای افتاده در لبه های صخره های صدفی* ،
و گاه ، گرمای کشدار صحرا ، برهوت ، بیابان‌های تشنه
را می‌ماند ، نفس تنگ و دم شرجی ،
بر قلبت می افتد ، هرم داغ اندوه ، انتظار .
گاه عطر درختان لیمو و گاه سپیدی بهار نارنج ها،
چه جهان پیچیده و پر شگفتی است
اینگونه که من دوستت می دارم .
*صخره های صدفی یا ساحل صدفی : ساحلی در کنار شهر کوشکنار هرمزگان که صخره های بزرگ در کنار هم ، آبراهی ایجاد میکنند ، موجها در آن بالا و پایین می روند و صدفهای بسیار باقی می‌ماند در بریدگی میان صخره ها .
