میان جنگل انبوه
تو را صدا کردم .
جستجو میکنم
با ریشه های عمیقم
در دل خاک ،
میان تاریکی های همیشه ،
که نور را دلتنگی هست و
خنکای آسمان را ، طلب .
فانوس من !
شادی من !
جوانه های نورس لذت بر شاخه های جوانم ،
خاک ، خاک سوخته ،
طلب میکند تو را ،
سبزینه گیاهی باش ،
که آخرین رویایش ،
نوازش خورشید است و بس ،
نه پوسیدگی در دل خاک .
