کلمات ، جادوی مقدس زندگی ،
این حروف کوچک و فروتن ،
خالق معجزه ی عظیم .
کلمات ، کاشفان ساده ،
گاه لبخند و شعف ،
گاه سایه اندوه ،
گاه طوفانی ناخواسته در عصر بهار ،
گاه خنکای نسیمی در جهنم تابستان ،
تصویری از شکوفه های مقدس گیلاسی در آخر اسفند
که معصومانه ، از سرمای فروردین ماه
می خشکند.
همین کلمات ، این صفوف به هم پیوسته ی جاری ،
دریغ مدار از ما ،
کلمات ات را .
