بذرها را سپردیم به دامان خاک سرد ،
درختی شود ، سایبان تو ،
در روزگار نیستی مان.
گیاهی شود در گلدان ، کنار پنجره ات ، آذین نگاهت در چشم انتظاری.
آسمان را تمنا کردیم به باران ، برای تو ، تا قطرات امید ببارد بر قلبت.
زمین را تمنا کردیم بر استواری ، در زیر قدم هایت.
اینگونه ، سپردیم تو را به دست آب و خاک و آسمان و ...
باشد که بمانی به شادی و رستگاری.
