ناب ترین شعر جهان

بی شک که با شکوه‌تر ین شعر جهانی 
بی‌شک 
که نخوانده ترین آواز دنیا .
بی‌شک که تو را حفظ میکنم 
هر شب ، میان طولانی ترین رویا .
باید که آغاز کنم صبح را 
اینگونه در هوای تو بودن 
این آخرین پیاله مستی است 
تا در هوای تو آزمودن .

رها میکنم تو را

دیگر تمام شد

در انتهای این واپسین لحظات سحر

در آخرین دقایق این سفر 

بر زمین می گذارمت

ای روح دمنده صبحدم .

میکارمت در دل زمین 

در آخرین ایستگاه عبور 

تا سبز شوی به سپیده دم 

در لایه های ضخیم این سطور.

دیگر تمام میشود 

سفر .

با این ناتوانی بی امان 

با این غبار نشسته بر بدن 

با این ترانه های بیهوده بی امان .

دیگر رها میشوی در باد 

همچون ترانه اول صبح 

اواز لالایی زنی ، بی خش 

یا بغض مانده در گلوی منی 

بی‌شک .

شهریور

زاده شهریور  ،
زاده تابستان ،
مدهوش تابش خورشید ،
خوش آمدی بر جهان تیره و تار نبودنت.
دستهایم ، بی تاب دستهایت 
لمس بی امان نگاهت 
بی تاب شنیدن صدایت ،
شهریور را تاب میآورد دوباره 
در ناب ترین انتظار جهانت.
شهریور 1400