میتوانم با همین اندک کلمات تو ،
بپیمایم راههای آتشین جهنم را ،
تاب بیاورم تمام اندوه مجنون را ،
تمام درد ضرب آهنگ تیشه فرهاد را ،
میتوانم در دل زمستان های جانگداز
با همین اندک کلمات ات ،
چون گیاهان مدفون در دل خاک ،
ریشه در تیرگی ، امیدوار ،
بیاسایم تا بهار .
تنها با همین کلمات .
