امروز به آن نهنگ می‌اندیشم. همان نهنگ تنهایی اقیانوس آرام که آوازش فرکانسی بالاتر از آواز نهنگ های دیگر دارد .هیچگاه توسط هم نوعانشان شنیده نمی‌شود ، تنها در دل آبهای دور ، در مسیری متفاوت از نهنگ های دیگر شنا میکند . هیچگاه جفتی نخواهد داشت و سرانجام در تنهایی اعماق اقیانوسی تیره ناپدید خواهد شد. آیا مادرش هم صدای اورا نشنیده است در بدو تولد ، نهنگ تنهای ما ، به چه می‌اندیشند در دنیایی که یکسره سکوت است ، خالی است از آواز هر عشقی .....
.......
ما آن کهنه نهنگ تنهای اقیانوس آرامیم.
صدایمان را نشنیدی
آواز مان را گوش نکردی
رها شدیم در سکوت تیره آبهای اقیانوسی تنها.
دفن خواهیم شد سرانجام در اندوه شنیدن آواز تو .
