چنان دلتنگ میشود آدمی ،
که تمام جهان ، زندان میشود ،
کوچک و حقیر .
بی تو ،
چنان کلمات زندانی میشوند در گلویم ،
پرندگان کوچک غمگینی را می مانند ،
افتاده در دام ، لب فروبسته ، مغموم.
همین کلمات ساده معمولی ، همین به صف شدن هر روزشان
همین تکرار روزمرگی ،
از یادشان می‌رود ، به یکباره .
دلتنگی ، با آدمی چنین میکند
باور کن .
هوای دوست داشتن هایت ،
گاه سنگین است و
گاه ابری .
گاه آسمانش ارغوانی است و گاه تیره و خاکستری ،
گاه رگه های نقره ای رنگ امید ، ابرهای آسمانش هستند
و گاه ، آبی یکدست و زلالش ، مخدوش و پر تلاطم ...
هر چه باشد ، طوفانی یا آرام
روشن و شفاف
یا تیره و کدر
در هوای تو بودن ، زیباست .
آفتابی که می‌تابد بر سرزمین تو
چه دلنشین آفتابی است ،
مردمانت ، شاد
دلشان خرم
روزشان پر لبخند .
برای چنین سرزمینی ، ترکم کردی
آیا ؟
بهشت برایم ، بی تو جهنم بود و نمی‌دانستم
که چه آسوده خیال
بهشت ات را
یافته بودی .
..
و ما
زمستان دیگری
سپری خواهیم کرد
با عصیان بزرگی
که درون ماست
و تنها چیزی
که گرم مان نگه می دارد
آتش مقدس امیدواری است
#ناظم_حکمت
