یک چیزی از زندگیمان رفته است ، یک چیزی که هر روز صبح که بیدار می‌شویم ، و نگاهی به کانال های اخبار می‌اندازیم ، دلمان میخواهد تف کنیم توی صورت زندگی .
همان چیزی که سالهای طولانی را به انتظارش گذراندیم ، جنگ و مرگ و ترس و اضطراب و فقر و درد و اعتیاد و ....را پشت سر گذاشتیم به خاطرش.
امید ...
امید رفته است از زندگیمان.
امید به روزهای بهتر .
امید به بزرگ شدن .
به آینده .
پیش رویمان فقط سیاهی مانده .
گرم شدن زمین ، تمام شدن آب ، کمبود منابع ، جنگ ، کشته شدن دختران به دست پدران ، اعدام ، مرگ محیط زیست ، کرونا ، ..
ایکاش ما هم به خواب زمستانی می‌رفتیم ، یک روز صبح بیدار می‌شدیم ، می‌دیدیم بهار آمده ، و منتظر ماست .یک عالمه زیبایی ، یک عالمه امید ...‌‌