ای آبی روشن ،

غرامتی هستی 

که پرداخت شد 

برای جوانی مان. 

یک جنگل سایه 

که خورشیدش مرده بود 

و تو بارش را کشیدی 

بر دوش ،

چون مسیح که 

می‌رفت به جلجتا.

ای عشق ،

ای بر صلیب غرور آن من دیگر ، قربانی 

ای عشق ،

تهی مشو .