ببخشای که آن ، نبودم که تو بخواهی

ببخشای که من بودم ،

ساده 

بی رنگ 

بی لعاب، بی نقاب 

آشفته 

شیفته 

پاییز را دوست داشتم 

پاییزی بودم 

نه سبز،

فقط تند نارنجی .

ببخشای که 

نه آنقدر زیبا بودم 

نه آنقدر پر ابهت 

که بمانی 

ببخشای 

بلد نبودم .