ما وامدار تمام عاشقان زمین هستیم
آنان که تیرگی شبانگاه را تاب نیاوردند ،
آنان که دل به صبح ، به سپیده بستند
آنان که روز را ، نور را ، یک به یک زیستند .
دل داده بودند به زیبایی بی بدیل عشق .
دل داده بودند به تشنگی بی تمام روز .
دل داده اند به رنج و سختی مکرر شب .
دل داده بودند به التهاب ، به خستگی روز .
آن عاشقان زنده زمین
آن فکرهای روشن فردا
آن تکه های شکسته دیروز
آن بازتاب بی خش فردا .
آن عاشقان تنهایی ، را می‌شناسی؟
