در آخرین دقایق این شب 
تو را زیسته ام همواره ،
در صعب العبور ترین دالانهای روزگار 
جوانه های تو را 
ریشه دوانده ام در دستهایم ،
تو را باریده ام در دشتهای تشنه و سوخته بیابان تنم 
تو را مزه مزه میکنم 
با غروب‌های تند نارنجی 
در فنجان چای بهار نارنجم 
تو را 
تو را 
تو را .