درون گلدان خاطره ، خالی است
ریشه ها خشکیده ،
ساقه سوخته در حرارت آفتاب زندگی ،
جوانه ای نخواهد داد این گیاه
گیاهی که عشق می نامیدمش ،
چرا که آبیاری نشد با مهربانی های مکرر
و نوازش نشد
با لمس دستان نوازشگر .
دانه ای دیگر بکار
آفتاب دگر بجوی
مهربانی ات را فدایش کن
گلدان نمی‌میرد .
