شادی !
ای از دست رفته در این سالهای سیاه ،
چگونه بجویمت 
در این دم آخرین !
ای خوش نگار ترین کتیبه دنیا !
الفبای وجودت 
از کدام ذرات تابناک 
می‌گدازد 
که اینگونه 
با نبودنت
آوارگانی ، سرگردان ایم 
جان بر دوش نهاده 
در پی یافتنت 
در فراقت 
هیچ میشویم .
شادی !
ای امید آخرین 
چه تهی شده ایم 
از تو .