جشن کنار دریا است ، محوطه زیبایی است ، کنار ساحل همهمه هست ، صدای شادی بچه ها ، حس زندگی در بهار را می دهد . مجری برنامه لهجه جنوبی قشنگی دارد اما طنز کلامی اش چندان محترمانه نیست ، او نیز مانند تمام مردان نسل گذشته ، از کلمات زن ستیز خویش برای خنداندن جمعیت استفاده میکند ، لغاتی چون دختران ترشیده ، زن گرفتن ، ...آیا ما زنان را باید کسی بگیرد ، آیا زنانی که با قصد و اراده خویش ، تصمیم به مجرد ماندن گرفته اند ، ترشیده اند؟اصطلاحی که شاید مردم کوچه و بازار از آن استفاده می کردند در گذشته ، چرا که سرنوشت زنان به دست مردان بود و به راهی جز ازدواج ختم نمیشد ، زنان در سایه مردان ، شکل می‌گرفتند و نام نشان پیدا می‌کردند . امروز خیل عظیمی از زنان تحصیلکرده هستند که با آگاهی کامل ، ازدواج نمی‌کنند و با تنهایی خویش هم مشکلی ندارند که گاه تنهایی بیشتری در ازدواج سهم زنان میشود .
چقدر مانده تا زنان در این جاده های سخت فرهنگ ، راه خویش را هموار کنند و خود را از شر اصطلاحاتی چون ترشیده ، سلیطه ، بی حیا ، زنیکه ،.....رها کنند .
اگر ازدواج نکنند ، ترشیده هستند ، اگر طلاق بگیرند ، نتوانسته اند شوهرشان را نگه دارند ، اگر بچه دار نشوند اجاقشان کور است ، اگر بلند بخندند و اظهار نظر بکنند و روی حرف بزرگتر حرف بزنند بی حیا و بی آبرو هستند ، اگر به خودشان برسند و تمیز و آراسته باشند ، لابد پایشان می لغزد ،در هر صورت لقبی هست که به زنان داده شود در هر فرصت و مکانی .
هرگاه که خواسته ایم حرف خود را بزنیم و با ساز خود برقصیم ، دنیای مرد سالار با این القاب ، ما را به عقب رانده است. اما دنیای امروز ، دیگر جای عقب ماندن نیست ، القاب ، شما را نترساند ، ما همه ، همه این القاب هستیم در دید جامعه ، اگر بهایش ، آزادی ما باشد .
