فاصله ، دریایی است

 

دختر اشکهایش را فرو میخورد و میگوید :دنیا خیلی کوچیکه ، شاید باز هم همو ببینیم.

پسر میگوید: دنیا بزرگتر از آن چیزی هست که فکر میکنی ، شاید دیگه همو نبینیم هیچوقت .

دستش را از دست دختر جدا می‌کند و تکه ای از روزنامه را میدهد دستش و با شتاب سوار اتوبوس میشود . شاید میترسد برگردد و درنگ کند و اشکهای دختر را ببیند .

اتوبوس دور میشود ، دختر روزنامه را باز می‌کند ، نوشته ای با تیتر بزرگ هست :

بین ما دریاها ، فاصله افتاده است .

تمام ترمینال ، خیابانها ، زمین ، آسمان ، اقیانوسی میشود تا دختر را که ماهی کوچک گم شده ای است را ببلعد . اقیانوسها به جایی نمی‌رسند و دختر این را میداند . خودش را رها می‌کند در قعر اقیانوس و در بستر دریاها دفن میشود .

 

 

شبانه ای در خرداد ۱

 

بیش از هر زمان دیگری 

در تنگنای خرداد ماه 

نیازمند دوست داشتنت هستم .

قامت تکیده ،

دل چرکین از روز های پر حادثه خرداد ، 

تسکین تو را می‌جویم 

ای ماه پنهان من !

گمشده ای که خود راه گم گشتگی خویش را میدانی !

بیش از هر زمانی 

تو را می‌جویم 

باشد تا تاب بیاورم 

خرداد را .

 

 

 

 

درود بر خرداد

تش بادها
وزیدن گرفتند بر گونه های خشک زمین 
ارمغانی، جز جهنم برایمان ندارند .
رویای شبانه مان ، خنکای دشتی است که گم می‌شود در زیر غبار باران .
و واقعیت زندگی مان ، شعله های سوختن است که میبلعدمان دمادم .
این آتش ، دیگر گلستان نخواهد شد ،
این آتش ما را خواهد بلعید .

 

بدرود اردیبهشت

 

بدرود ای اردیبهشت خونین 

همزاد آبان و دی ....

بدرود !طولانی ترین اردیبهشت قرن جدید 

نام تو نیز در صف آزادی ثبت شد به یادگار .

یک تکه کتاب

«حقیقت را گرامی بشمارید و حقیقت بین باشید»

 

در هر گوشه از جهان که حقیقت عزیز و محترم نباشد، در آنجا وجدان نیست، فداکاری نیست، نجابت و شرافت نیست. پس بیایید تا دوستدار حقیقت باشیم.

هر کس بخواهد با دروغ زندگی کند و به همه دروغ بگوید بیش از همه زندگی خود را سیاه و تباه می‌کند. هرچند که شما با دروغ چند روزی به پیروزی دست می‌یابید، اما دروغ ریشه‌های روح شما را در درون می‌جود و آن را از هر چیز خوب و مفید تهی می‌سازد.

«در این چهان چیزی هست که از همه ارزش‌ها بالاتر است و آن وجدان انسانی است.»

 

📕 ژان کریستوف

✍🏽 #رومن_رولان

 

شبانه ای در اردیبهشت ۸

 

مردم ، توده خسته بی رمق ، بیرون این جهان 

وامانده از این زندگانی سخت ،

در جوش و خروش زنده ماندند.

افسوس که چون مهر تو ندارند در درونشان .

 

 

در ستایش کتاب سمفونی مردگان

 

هنوز هم میتوانم تمام آن لذت وحشتناک خواندن کتاب سمفونی مردگان را، به یاد بیاورم ‌. جادوگری قهاری ، با کلمات خویش مرا جادو کرده بود . می‌توانستم سردی تمام آن زمستان های طولانی را ، آن قهر و خشم بیش از حد پدر را ، آزادی سلب شده از آیدین را ، ترس و اضطرابی که در تمام زندگی اش تحمل می‌کرد ، تنهایی و غصه های مادر و تمام آن هراس مستولی بر خانه را احساس کنم . رشته قوی و محکمی که مرا به خانه آنها پیوند میزد ، انگار خانه کودکی های خودم بود که در کتاب تصویر میشد .

همان حس خوفناکی که در جان آدمی می‌افتد و او را به گوشه ای از انزوا پرتاب میکند تا شاید در آغوش رویاهای از دست رفته اش جان دهد . آیدین را پدر کشت ، خانه کشت ، بازار کشت ، برادر کشت . آیدین ، من بودم ، تو بودی ، ما بودیم ، نسل به خواب رفته ای شدیم که امروزمان این است چرا که ما از ابتدا مرده بودیم و این سمفونی برای ما نواخته می‌شد ، آری ، سمفونی مردگان .

 

 

 

زاد روز آقای نویسنده عزیز

.

#زاد_روز

 

#عباس_معروفی (زاده ۲۷ اردیبهشت ١٣٣۶) رمان‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، شاعر، ناشر و روزنامه‌نگار معاصر ایرانی مقیم آلمان است. او فعالیت ادبی خود را زیر نظر هوشنگ گلشیری آغاز کرد و در دهه شصت با چاپ رمان «سمفونی مردگان» در عرصه ادبیات ایران به شهرت رسید.

 

در سال ۱۳۶۹ مجله ادبی «گردون» را پایه‌گذاری کرد و بطور جدی به کار مطبوعات ادبی روی آورد. سبک و روال وی در این نشریه با انتظارات دولت ایران مغایر بود و موجب فشارهای پی‌در‌پی و سرانجام محاکمه و توقیف آن شد. یکی از مهمترین اقدامات مجله گردون طرح موضوع فعالیت مجدد کانون نویسندگان ایران بود. 

 

معروفی در پی توقیف «گردون» ناگزیر به ترک وطن شد. او به آلمان رفت و «خانه هنر و ادبیات هدایت» بزرگترین کتابفروشی ایرانی در اروپا را در خیابان کانت برلین، بنیاد نهاد و به کار کتابفروشی مشغول شد؛ و کلاس‌های داستان‌نویسی خود را نیز در همان محل تشکیل داد. چاپخانه و نشر گردون هم در همین مکان برقرار است که تاکنون بیش از ۳۰۰ عنوان کتاب از نویسندگان تبعیدی و آثار ممنوع در ایران را منتشر کرده‌است.

 

نگاهی به آثار👇:

 

▫️رمان: سمفونی مردگان/ سال بلوا/ فریدون سه پسر داشت/ ذوب شده/ تماما مخصوص/ و...

 

▪️مجموعه داستان: روبروی آفتاب/ آخرین نسل برتر/ عطر یاس/ دریاروندگان جزیره آبی‌تر/ شاهزاده برهنه/ و...

 

▫️نمایش‌نامه: تا کجا با منی/ ورگ/ دلی بای و آهو/ آونگ خاطره‌های ما/ و خدا گاو را آفرید/ و...

 

🏆 جوایز:

▫️جایزه هلمن هامت (مشترکاً با هوشنگ گلشیری) ۱۹۹۶

 

▪️جایزه روزنامه‌نگار آزاده سال، اتحادیه روزنامه‌نگاران کانادا، ۱۹۹۶

 

▫️جایزه «بنیاد انتشارات ادبی فلسفی سور کامپ»، برای رمان سمفونی مردگان ۲۰۰۱

 

▪️برنده جایزه بنیاد ادبی آرتولد تسوایگ 

شبانه ای در اردیبهشت ۷

دوست داشتنت ، نه از سر دلخوشی های زیاد است 
و نه از سر ملال زندگی همیشه ،
دوست داشتنت ، هوایی است 
که مرا سرمست میکند
در همین روزهایی که سختی هایش ، 
دست می سایند بر روحمان و 
خط خطی می‌کنند نقاشی لذت بخش دقایق را .
دوست داشتنت 
میان غم نان و 
غم گذران زندگی 
میوزد 
عطر می‌پاشد ،
و رنگ میدهد 
به خاکستری مانده در ته روز .

 

عزاداران همیشگی

 

ما دیگر ما نمی‌شویم ، ما ، بودن خودمان را جا گذاشتیم ، وقتی که بچه ها توی خانه نگران هستند و می‌پرسند که آیا قحطی آمده است ،و ما در صف ها ، خودمان را این پا و آن پا میکنیم تا بیشتر خودمان را له کنیم ، شاید زجر کمتری بکشیم ، کتابهایمان ، دیگر به کار ما نمی آید ، فلسفه دیگر درد ما را درمان نمیکند ، شعر دیگر، روح ما را تلطیف نمی‌سازد ، مردگان متحرک ای هستیم که در آخر الزمان نو ظهوری ، در خیابان روان شدیم و منیت خویش را بر دوش میکشیم چون عزاداران همیشگی تاریخ ، تابوت های خودمان را به قبرستان های زندگی می‌بریم ، روحمان در قعر ناامیدی مدفون شده است و خش های بیشماری بر مردمک چشمان ما افتاده .

مردم ، خسته و ناامید، نشسته بر لبه پرتگاه ، به جستجوی تکه امیدی ، چشم می‌دوزند به آسمان و آسمان هیچگاه خاموشی خویش را نمی‌شکند .